„Pan Zastępów jest z nami, warownym grodem jest nam Bóg Jakuba” Ps 46,8
W tym roku w niedzielę 22. po Trójcy Świętej my ewangelicy obchodziliśmy pamiątkę Reformacji. Ruch religijno-polityczno-społeczny jakim była Reformacja, zapoczątkowany w XVI wieku był reakcją na negatywne zjawiska w istniejącym wówczas kościele a jego głównym celem była odnowa chrześcijaństwa. Święto Reformacji jest jednym z ważniejszych świąt obchodzonych przez Kościoły protestanckie na całym świecie. Symbolem stało się ogłoszenie 31 października 1517 roku przez ks. dra Marcina Lutra 95-ciu tez, które ten odważny augustiański mnich wywiesił na drzwiach Kościoła Zamkowego w Wittenberdze. Wystąpienie to dało początek reformacji, która jak wiemy miała ogromny wpływ na cywilizację w całej Europie. Parafianie z Mikołowa mogli dwukrotnie na własne oczy zobaczyć odrestaurowane drzwi Kościoła Zamkowego w Wittenberdze z wykutymi tezami podczas wycieczek „Śladami Marcina Lutra”.
Ponadto podczas tego uroczystego nabożeństwa mogliśmy świętować 160 rocznicę poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę kościoła św. Jana w Mikołowie oraz 500-lecia Sejmu w Wormacji. Z tej okazji gościliśmy na zaproszenie proboszcza naszej parafii ks. Kornela Undasa i Rady Parafialnej Biskupa Diecezji Katowickiej ks. dr Mariana Niemca z małżonką oraz burmistrza miasta Mikołów Stanisława Piechulę z osobą towarzyszącą. Przed nabożeństwem nastąpiło odsłonięcie tablicy upamiętniającej te wydarzenia oraz posadzenie Dębu kolumnowego Katarzyny von Bora przez biskupa, burmistrza, panią kurator oraz proboszcza parafii. Po krótkiej modlitwie Rada Parafialna procesjonalnie wprowadziła proboszcza i zacnych gości do wnętrza świątyni.
W swym kazaniu Biskup Marian Niemiec nakreślił znaczenie Reformacji, co przyniosła ona ze sobą oraz co daje współczesnemu człowiekowi. Podkreślił, że Reformacja to codzienne powracanie do odnowy wiary i pobożności jako sposobu życia luteranina, chrześcijanina w oparciu o prawdę Słowa Bożego. Przypomniał o pięciu fundamentalnych zasadach protestantyzmu. Sola scriptura (Tylko Pismem) stanowi formalną zasadę teologiczną która głosi, że Pismo Święte jest samowystarczalnym źródłem wiary chrześcijańskiej. Reformatorzy dostrzegli w Biblii jedyny fundament, na którym można przeprowadzić odnowę i reformację Kościoła. Zawarte w niej Słowo Boże nie jest jedynie martwą literą, ale posiada moc Bożą i stanowi jedyny środek przekazu łaski Bożej. Praktycznym tego wyrazem było przełożenie Biblii na języki narodowe oraz zreformowanie nabożeństwa, w którym kazanie oparte na Piśmie Świętym stało się jego centralnym punktem. Sola fide (Tylko wiarą), Sola gratia (Tylko łaską), Sola Christus (Tylko Chrystus), Soli Deo gloria (Tylko Bogu chwała) do dziś stanowią podstawę teologiczną protestantyzmu akcentując, że tylko Jezus Chrystus jest jedynym pośrednikiem między Bogiem i ludźmi.
Dla samego ks. Marcina Lutra i innych reformatorów czasy były bardzo niebezpieczne. Rzym zareagował ostro i zdecydowanie a dochodzenie przeciwko Lutrowi zaowocowało bullą papieską Exsurge Domine. Reformator nie podporządkował się decyzjom papieża i spalił kopię bulli papieskiej przy udziale studentów i publiczności na rogatkach Wittenbergi. W odpowiedzi na to w dniu 3 stycznia 1521 papież Leon X bullą Docent pontificem Romanum wyklął Marcina Lutra. W tymże roku Luter otrzymał wezwanie na Sejm w Wormacji i wraz z listem żelaznym 16 kwietnia 1521 roku udał się przed oblicze młodego cesarza Karola V Habsburga. W mieście witały go tłumy ale on sam był pełen obaw i niepokoju. Jak wiemy dr Marcin Luter nie wyparł się swej nauki, interpretacji Pisma Świętego i nie odwołał swoich napisanych pism, książek, artykułów a wyraził swą niezłomną postawę słowami :Tak stoję i nie mogę inaczej, niech Bóg mnie wspomaga. Amen”. Reformator miał potężnego protektora w osobie elektora saskiego, księcia Fryderyka Mądrego, który dał mu schronienie na zamku w Wartburgu.
Niezwykle oddaną i pomocną Marcinowi Lutrowi była jego małżonka Katarzyna von Bora. Początkowo była zakonnicą w klasztorze cysterek ale kiedy ruch reformacyjny dotarł za klasztorne mury uciekła z jedenastoma innymi zakonnicami - podobno w beczkach. Była to bardzo przedsiębiorcza kobieta ciesząca się wielkim szacunkiem, doskonale radząc sobie w życiu codziennym. Potrafiła zarządzać obszernymi dobrami ziemskimi, prowadziła hodowlę bydła, uprawę warzyw i owoców, zarządzała piekarnią i browarem, miała staw z rybami a wszystko po to, aby Luter mógł żywić swoich studentów i gości. Żartobliwie małżonek nazywał ją „Herr Kathe”. Ponadto potrafiła czytać, pisać oraz rozważać Pismo Święte. Katarzyna von Bora była wzorem dla pokoleń żon pastorów ewangelickich.
Dziękujemy Biskupowi za przyjęcie zaproszenia i głoszenie Słowa Bożego. Dziękujemy burmistrzowi za miłe słowa, kwiaty i prosimy o dalszą współpracę. Dziękujemy chórowi parafialnemu pod dyrekcją pani Maji Białas-Drzewieckiej za uświetnienie nabożeństwa swym śpiewem. Dziękujemy paniom, które upiekły ciastka przypominające sylwetkę ks. dr Marcina Lutra a którymi każdy uczestnik nabożeństwa został obdarowany. Jednak nade wszystko dziękujemy ks. proboszczowi Kornelowi Undasowi za zorganizowanie i prowadzenie tego uroczystego nabożeństwa.
I.M-K
„Drogi Boże. Tobie chwała i dziękczynienie za to, że zachowujesz nas codziennie w Słowie, wierze i modlitwie. Możemy zatem żyć w pokorze i szacunku do Ciebie, nie upierając się przy własnej mądrości i sprawiedliwości, poznaniu i sile, ale chlubiąc się jedynie Twoją mocą”
Ks. dr Marcin Luter
