W dniu 25 lutego br. podczas nabożeństwa inaugurującego obrady Synodu Diecezjalnego Rada Diecezjalna jako Kapituła "Róży Lutra" uhonorowała medalem naszych parafian Ernę i Ewalda Kononienko oraz Henryka Plintę.
Rada Diecezjalna jako Kapituła ustanawia "Nagrodę Róży Lutra Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP", która jest przyznawana corocznie zasłużonym członkom Kościoła E.-A. w RP zamieszkującym na terenie Diecezji Katowickiej, jako wyraz uznania i wdzięczności za służbę w Kościele.
Nagroda "Róża Lutra" jest najwyższym odznaczeniem kościelnym przyznawanym zasłużonym członkom Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP w Diecezji Katowickiej.
Nagroda "Róża Lutra" jest medalem o średnicy 6 cm wyłożonym w futerale, który na rewersie zawiera napis "Róża Lutra" i płaskorzeźbę godła naszego Kościoła oraz umieszczony wokół krawędzi medalu napis "Nagroda Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP", zaś na awersie umieszczona jest płaskorzeźba naszego Reformatora z napisem wzdłuż krawędzi medalu "Ks. dr Marcin Luter - 1483-1546".
L A U D A C J A Erny i Ewalda KONONIENKO z Mikołowa
Członkowie Parafii Ewangelickiej św.Jana w Mikołowie Erna Kononienko ( ur.1928) z domu Białoń i Ewald Kononienko(ur.1927) są małżeństwem od 62 lat. Przez cały ten okres angażowali się w życie swojej parafii. Oboje byli w nim chrzczeni, konfirmowani, tutaj wzięli swój ślub, ochrzcili swoje córki . Całe ich wspólne życie było bardzo ściśle związane z kościołem. To umiłowanie spraw kościoła i wiary wynieśli ze swoich domów. „Żyć po bożemu” , tego nauczyli się od swoich rodziców i to stało się mottem ich wspólnej egzystencji. Ich młodość przypadła na czasy wojenne, toteż bardzo zaangażowali się w powojenną działalność Związku Młodzieży Ewangelickiej kierowanego przez księdza Jana Karpeckiego. Przez wiele lat byli nauczającymi szkółki niedzielnej prowadzonej przez pastorową Marię Karpecką. Szczególnie pani Erna miała w tym duży udział. Wykorzystując swoje duże zdolności plastyczne, na każde zajęcia szkółki przygotowywała wielki plakat z ilustracją opowiadanej historii biblijnej. Od samego początku (1947r.) byli filarem chóru parafialnego. Jego członkami są do dziś. Ewenementem jest chyba to, że pan Ewald uczestniczył we wszystkich powojennych Diecezjalnych Zjazdach Chórów. Chórzyści do teraz nie wyobrażają sobie występu chóru, bez głównego tenora pana Ewalda. Nie było chyba Świąt Bożego Narodzenia, aby z balkonu przy organach nie słychać było donośnego tenoru pana Ewalda. Nieobecność Erny zaś na niektórych zjazdach i występach spowodowana była jedynie wychowaniem dzieci. Przez długie lata, pan Ewald służył parafii jeszcze na innym polu. Znając jego skrupulatność i dokładność, jeżeli chodzi o rachunkowość został wybrany przewodniczącym komisji rewizyjnej. Trzymał, więc pieczę nad naszymi finansami i sprawdzał, czy wszystko w parafii jest w porządku księgowane. Pani Erna oprócz swojej dużej aktywności w chórze kościelnym, przez wszystkie te lata służyła swym talentem plastycznym, a mianowicie:
- Dokonała opracowania graficznego do I wydania książki ks.Jana Karpeckiego „BÓG CIĘ MIŁUJE”.
- Wykonała wiele wzorów karnetów z wersetami biblijnymi ozdobionymi ornamentami kwiatowymi, które powielał niemiecki diakon Peter Gross. Rozprowadzane one były w wielu naszych parafiach.
- W czasach, gdy na rynku niewiele było jakichkolwiek kart z życzeniami, ręcznie malowała karty konfirmacyjne, wielkanocne i bożonarodzeniowe.
- Malowała pamiątkowe dyplomy na Diecezjalne Zjazdy Chórów.
- Nawet obecnie mimo sędziwego wieku ilustruje od pięciu lat wydawany przez Augustanę Kalendarz Adwentowy.
Uczestnictwo w niedzielnym nabożeństwie uważają, jako swój obowiązek. Trudno jest im pogodzić się, że nie zawsze starcza sił na udział cotygodniowym wielbieniu Boga. Jeżeli zostają w domu wyszukują na satelicie jakieś ewangelickie nabożeństwo i z uwagą słuchają go.
Całe ich życie cechuje niesamowita sumienność, pracowitość, skrupulatność i oddanie kościołowi. W swej wielkiej skromności nigdy nie oczekiwali na podziękowania i uznanie. Wszystko wypływało z ich serca i zaangażowania. Można rzec, że tych dwoje ludzi jest prawdziwym uosobieniem ewangelickiego etosu pracy.
L A U D A C J A mgr inż. HENRYKA PLINTY- organisty i dyrygenta chóru w MIKOŁOWIE
Tegoroczny dostojny laureat jest mikołowianinem z urodzenia i z wyboru.
Urodził się 12 lipca 1933 roku w Mikołowie, w rodzinie bogobojnej i głęboko wierzącej. Zasady życia wyznaczał dekalog a modlitwa i pieśni nabożne towarzyszyły mu w codziennym życiu. Razem z żoną Haliną kierowali się tymi wyznacznikami wychowując własne dzieci. Mają ich dwoje. Syna Dariusza i córkę Danutę, która przez szereg lat występowała w zespole młodzieżowym „Soli Deo Gloria” a obecnie mieszka i angażuje się jednej z parafii w diasporze w Wielkopolsce.
Pan Henryk PLINTA do mikołowskiego chóru wstąpił wraz z żoną w latach 60-tych. Oprócz życia zawodowego, wiele czasu, sił i energii poświęcał życiu parafialnemu. Przez wiele lat był członkiem Rady Parafialnej, gdzie jako przewodniczący komisji gospodarczej przygotowywał umowy na roboty budowlane i najem pomieszczeń w domu parafialnym w Mikołowie. Jako inżynier budowlany z uprawnieniami pełnił funkcje inspektora nadzoru budowlanego przy zleconych przez parafię robotach. Obecnie nadal dokonuje corocznych przeglądów substancji budowlanych parafii wymaganych przez prawo budowlane.
Nasz laureat w 1995 roku obejmuje funkcję organisty w kościele w Mikołowie a od 1997 roku zostaje jednocześnie dyrygentem chóru. I chociaż z wykształcenia jest inżynierem, to jednak jego drugim życiem jest muzyka i pieśń. Jako organista i dyrygent mimo kłopotów ze zdrowiem całe swoje siły poświęca tej sprawie traktując ją jako umiłowaną służbę. Kreśląc wizerunek Pana Henryka należy wspomnieć, że u jego boku wyrastają nowe talenty, które w przyszłości będą mogły pomóc mu w funkcji organisty.
Za tę jego działalność i zaangażowanie należą się szczera słowa wdzięczności i uznaniaa nagroda „Róży Lutra” niech będzie dla niego inspiracją do dalszej pracy.
