Orawa, której część zwana Górną Orawą leży w granicach Polski, kojarzy się nam najczęściej z ciekawymi i pięknymi górami, kąpieliskami termalnymi, ośrodkami narciarskimi, z miejscowościami bogatymi w atrakcyjne zabytki. Mało natomiast jest znana z początków Reformacji. Podobnie jak w Księstwie Cieszyńskim Reformacja dotarła tam prawie w tym samym czasie. Już w drugiej połowie XVI wieku większość mieszkańców Orawy należała do Kościoła ewangelickiego. Szczyt rozwoju Reformacji przypada tu na 1610 rok. U nas w tym roku rozpoczął się już okres kontrreformacji, bo cieszyński książę Adam Wacław przechodzi na katolicyzm i wypędza księży ewangelickich z Cieszyna. Kiedy w Księstwie Cieszyńskim w 1654 roku odbierano ewangelikom kościoły, na Orawie parafie ewangelickie funkcjonowały jeszcze normalnie. To właśnie stamtąd, ze Słowacji czyli Górnych Węgier, do naszych leśnych kościołów przychodzili księża, aby odprawiać nabożeństwa i udzielać sakramentów. W latach 70. drugiej połowy XVII wieku i na Orawie rozpoczęło się prześladowanie Kościoła ewangelickiego. Wtedy to w 1678 roku zaczęło się powstanie pod wodzą szlachcica Thokolygo. Sukcesy powstańców oraz obawa przed Turkami wymusiły na cesarzu Leopoldzie I ustępstwa. Zwołał on 1681 roku do Sopronu sejm ziemski, który w dwu artykułach 25 i 26 przywracał ewangelikom swobodę działania. Ułaskawieni zostali księża i nauczyciele, którym zezwolono na powrót do poprzednich miejsc zamieszkania. Określał także na jakich zasadach mogły być budowane kościoły. Budować je można było tylko z drewna, bez użycia trwałych materiałów takich jak kamień czy żelazo. Kościoły musiały być wybudowane poza granicami miejscowości – co najmniej dwa metry. Nie mogły posiadać wieży, a wejście do nich nie mogło być od strony miasta. Budowane musiały być nie dłużej niż jeden rok. Na tej zasadzie na Orawie powstały dwa kościoły w Istebne i Leštinach. Od artykułów na mocy których je budowano dziś noszą nazwę „Kościoły artykularne”. Są cennymi zabytkami wpisanymi na listę UNESCO.
Istebne. Miejscowość wzmiankowana w 1312 roku jako Istebna. Leży nad Istebniańskim Potokiem, prawym dopływem Orawy. Ewangelicki kościół został wybudowany 1686 roku na rzucie krzyża greckiego. Wewnątrz malowidła nieznanych autorów z końca XVII wieku. Do ciekawych zabytków wewnątrz kościoła należy ołtarz, ambona i chrzcielnica. To właśnie tam wybraliśmy się na nabożeństwo w dniu 16 listopada 2014r. Nabożeństwo prowadziła i informacje o kościele, i parafii przekazywała proboszcz ks. Alena Durčikova. Parafia liczy około 600 osób. Utrzymuje partnerskie kontakty z parafią w Istebnej. Podczas nabożeństwa wystąpiliśmy jako jednodniowy chór z pieśnią: Pan buduje swe nowe Jeruzalem, a ks. Kornel Undas przekazał pozdrowienia dla tamtejszej społeczności parafialnej. Gospodarze podjęli nas herbatą i ciastem. Posileni duchowo i cieleśnie pojechaliśmy na kąpielisko termalne do Besanowej. Dziękujemy Panu Bogu za błogosławiony dzień.
